‌

     Jak sugeruje sama nazwa, ten etap szkolenia obejmuje dalszy rozwój sprawności fizycznej, technicznej oraz taktycznej, które będą jednak ukierunkowane na sprostanie wyższym wymaganiom gry. W etapie tym dochodzi częściej do współzawodnictwa oraz większą wagę przywiązuje się do kwestii sprzętowych, które rozstrzygamy w zależności od prezentowanego stylu gry. Optymalny wiek dla treningu ukierunkowanego określa się w przedziale pomiędzy 9 a 13 rokiem życia, aczkolwiek nie są to ramy sztywne. Przedział ten przypada u dzieci na tzw. „złoty wiek motoryczności”, który trwa do rozpoczęcia skoku pokwitaniowego wysokości ciała. Jest to doskonały okres dla rozwoju techniki, jak również intelektualizacji procesu treningowego. W tym wieku następuje wzrost zainteresowania efektami, chęć rywalizacji, satysfakcja z dobrze wykonanych ćwiczeń. Dzieci rozwijają niezwykłą łatwość uczenia się nowych ruchów, w tym bardziej skomplikowanych sekwencji i improwizacji. Obserwujemy także największe przyrosty szybkości, wytrzymałości, zwinności i dynamiki.

‌

Aby wykorzystać powyższy potencjał na potrzeby tenisa stołowego, na etapie ukierunkowanym wprowadzamy więcej ćwiczeń siłowych, zwiększamy intensywność treningu oraz jego objętość. Zaczynamy przywiązywać większą wagę do miejsca upadku piłki, różnicujemy rotację, więcej pracujemy na serwisem i odbiorem. Coraz większy akcent stawiamy na taktykę gry, rozwijanie świadomości subtelnych różnic w poszczególnych rodzajach uderzeń, rozwijając tym samym gotowość do stawienia oporu przeciwko różnym stylom gry. W konsekwencji zwiększonej liczby startów w zawodach dostrzegamy istotę rywalizacji sportowej, uczymy się zasad „fair play”, analizy zwycięstw i porażek, budujemy odporność psychiczną. Na znaczeniu nabierać zaczyna indywidualizacja procesu szkoleniowego.

‌

Do zobaczenia przy stole !

Rafał Suszycki