‌

    Wstępny etap modelowego procesu nauczania tenisa stołowego u dzieci rozpoczyna się w wieku około 6, 7 lat i trwa do czasu opanowania umiejętności podstawowych. Czas trwania tego etapu może być zatem zróżnicowany i zależeć będzie od indywidualnych predyspozycji dziecka. Biorąc pod uwagę, że mamy głównie za zadanie rozbudzić u dzieci zapał do uprawiania sportu, wychodzimy od jednej z elementarnych zasad pedagogiki, brzmiącej: „Po pierwsze nie szkodzić”. Musimy cały czas pamiętać, że na tym etapie dopiero bawimy się z dziećmi, podczas gdy na bardziej zaangażowany trening przyjdzie jeszcze czas w przyszłości.

‌
W przygotowaniu początkowym stawiamy przede wszystkim na wszechstronny rozwój dziecka, dlatego przeważają tutaj ćwiczenia ogólnorozwojowe i koordynacyjne, głównie w formie zabawowej.

‌
Ponieważ dzieci dopiero zaczynają przyzwyczajać się do wysiłku fizycznego, dobieramy ćwiczenia o stosunkowo łagodnej intensywności. W razie potrzeby możemy zwiększyć objętość treningu, zapewniając w każdym razie adekwatny odpoczynek. Aby nie powodować nadmiernych przeciążeń, zaleca się zachowanie odpowiednich dla wieku proporcji pomiędzy akcentami na poszczególne cechy motoryczne. Przedstawia to obrazowo poniższy wykres :

Rys. na podstawie: Rzemek M., „Tenis stołowy – szkolenie w etapie wstępnym”, Warszawa 2003

‌

Oprócz rozwoju aparatu ruchowego, na etapie wstępnym wprowadzamy już podstawowe umiejętności techniczne z tenisa stołowego, począwszy od postawy gotowości, zabaw z rakietką, sposobu jej trzymania, a skończywszy na poszczególnych rodzajach uderzeń, serwisu i niezwykle ważnej pracy nóg. Stosujemy ćwiczenia zwiększające czucie piłki, przez co rozwijamy umiejętność kontroli jej lotu. Ponadto, oswajamy przepisy gry, elementy taktyki, uczymy się dyscypliny, obserwacji, kształtujemy świadomość celów i zadań treningowych. Wszelka rywalizacja w tym okresie ma charakter wewnętrzny, zabawowy, przy czym bardzo chętnie widziani są na sali rodzice oraz inne bliskie osoby.

‌

Do zobaczenia przy stole !

Rafał Suszycki