Mecz tenisa stołowego składa się z setów, których może być maksymalnie siedem, w zależności od przyjętego wariantu. Możemy rozegrać mecz do 4 wygranych setów, do 3 (wariant najpopularniejszy) lub do 2 (w rozgrywkach wyłącznie amatorskich). Przykładowo, mecz do 3 wygranych setów może zakończyć się wynikiem 3:0, 3:1 lub 3:2. Co istotne, wynik końcowy podajemy w taki sposób, że pierwsza cyfra odnosi się do strony, która go komunikuje. Jeśli powiemy, że mecz zakończył się wynikiem 3:1, oznacza to, że mecz wygraliśmy. Jeśli powiemy, że mecz zakończył się rezultatem 2:3, świadczyć to będzie jednoznacznie o naszej przegranej.

‌

Trochę inaczej postępujemy podczas liczenia punktów w obrębie setów, gdyż w tym przypadku odnosimy się najpierw do osoby serwującej. Dla zobrazowania, jeśli serwujemy i odnosimy właśnie przewagę punktową, to zarówno my, jak i przeciwnik powiemy, że stan jest 7:4 (lub siedem do czterech), ale jeśli w momencie podania przegrywamy w analogicznym stosunku, to wszyscy mówimy, że wynik wynosi 4:7 (lub cztery do siedmiu).

‌

Poszczególne sety rozgrywamy do zdobycia przez jedną ze stron 11 punktów, z tym, że przewaga musi być przynajmniej dwupunktowa. Oznacza to, że przy stanie 10:10, zwycięzcą seta zostanie ten, kto pierwszy osiągnie 12 punktów.

‌

Po zakończeniu każdego seta, zawodnicy zamieniają się stronami stołu.

‌

Rozpoczęcie gry następuje od serwu (podania). O tym, która ze stron będzie podawać najpierw decyduje losowanie sędziego. Osoba wygrywająca losowanie ma prawo wyboru strony stołu, od której rozpocznie pierwszego seta lub zamiennie może zadecydować o tym, kto pierwszy będzie serwował. Możemy zaobserwować, że zdecydowana większość zawodników wskazuje stronę przeciwną do rozpoczęcia serwowania. Jest to podyktowane faktem, że przy równo przebiegającym pojedynku lepiej jest mieć więcej swoich serwów w końcówce meczu, kiedy często dopiero wówczas sięgamy po swoje „asy w rękawie”.

‌

Prawidłowy serwis polega podrzuceniu piłeczki otwartą dłonią, pionowo do góry, na wysokość przynajmniej 16 cm i uderzeniu jej o swoją połowę stołu tak, aby po odbiciu przeszła ponad siatką na drugą stronę stołu. Jeśli piłka dotknie siatki, a mimo to przejdzie na połówkę przeciwnika, to taką sytuację nazywamy net’em i serwujący uzyskuje prawo powtórki (punktacja nie zmienia się). Serwując nie wolno jest uderzać piłki pod powierzchnią stołu, ani wolno jej zasłaniać żadną częścią ciała ani ubioru. Raz podrzuconej piłeczki nie można także złapać czy minąć rakietką toru lotu piłki (kolokwialnie „machnąć się”) – we wszystkich takich przypadkach dochodzi do straty punktu.

‌

Punkty zdobywamy w wyniku popełnienia przez naszego przeciwnika jednego z następujących błędów:

‌

• gdy piłka odbije się dwa razy na jego połowie;
• gdy przeciwnik nie odbije piłki, która raz odbiła się na jego połowie;
• gdy przeciwnik odbije piłkę rakietką tak, że odbije się ona jeszcze raz od jego połowy;
• gdy przeciwnik odbije piłeczkę rakietką celowo dwa razy, zanim dojdzie ona na naszą połowę;
• gdy przeciwnik odbije piłkę jakąkolwiek częścią ciała; wyjątkiem jest odbicie ręką i nadgarstkiem ręki, która trzyma się rakietkę – takie odbicie jest dopuszczalne;
• gdy przeciwnik odbije piłkę tak, że nie trafi w naszą połowę;
• gdy przeciwnik odbije piłkę „z powietrza”, czyli zanim jeszcze odbije się na naszej połowie (jest do dozwolone w tenisie ziemnym);
• gdy przeciwnik wykona nieprzepisowy serwis.

‌‌

Do zobaczenia przy stole !

Rafał Suszycki