‌

     Urok tenisa stołowego polega między innymi na tym, że poza różną szybkością, z jaką może poruszać się piłka, istnieje równie niezliczona ilość możliwych do zagrania rotacji, technik uderzeń, taktyk, strategii, czy także opcji imitacji ruchów, mających na celu wprowadzenie przeciwnika w błąd. Jest to niewątpliwie sport bardzo twórczy, jednakże możemy wyodrębnić sześć podstawowych stylów gry. Możemy przypisać do nich mniej lub bardziej różnych zawodników.

‍

Wyróżniamy głównie:

‌

Styl defensywny klasyczny (obronny) – preferujący ten styl grają asekuracyjnie, z przewagą podcięcia z drugiej strefy, starają się często zmieniać rotację i szybkość oddawania piłki tak, aby zmusić przeciwnika do popełnienia błędu, a przynajmniej do odebrani mu inicjatywy. Co ważne, obrońcy powinni umieć również atakować i wykorzystywać wszelkie sposobności do kończenia akcji;

‌

Styl defensywny aktywny (obronny przy stole) – polega na grze blisko stołu z wykorzystaniem okładzin zakłócających, często dwóch różnych, przez co umożliwiających zmiany rotacji. Jest to styl nastawiony na dokładność i kontrolę gry i potrafi być bardzo skuteczny na poziomie amatorskim, gdzie wielu niedoświadczonych zawodników nie radzi sobie z niejednorodnym lotem piłki. Ze względu na swoje liczne ograniczenia, w sporcie zawodowym jest to jednak styl praktycznie niespotykany;

‌

Styl wszechstronny klasyczny – jest to bardziej „miękka” dla oka wersja stylu wszechstronnego aktywnego. Przedstawiciele tego stylu cechują się dużą uniwersalnością, grają rotacyjnie, nie podejmują jednak przesadnego ryzyka i dążą do utrzymania piłki w różnych strefach pola. Preferują obustronny atak topspinowy, ale potrafią doskonale odnaleźć się także w defensywie, muszą być świetnie przygotowani kondycyjnie;

‌

Styl wszechstronny aktywny – zawodnicy uprawiający ten styl stoją stosunkowo blisko stołu, posługują się w dużej mierze blokiem i stawiają bardziej na szybkość i uderzenia kontrujące, niż na zagrania mocno rotacyjne. Styl ten jest dobrze widoczny w żeńskim, chińskim tenisie stołowym, gdzie dochodzi do bardzo wielu szybkich wymian przy stole, a topspin jest wykorzystywany głównie do otwierania akcji;

‌

Styl ofensywny klasyczny – obustronny atak topspinowy raczej blisko stołu, ale także z wyczekaniem na piłkę. Wysokie tempo gry i poszukiwanie możliwości kończenia akcji topspinem, z częstymi przeskokami forhendem na stronę bekhendową;

‌

Styl ofensywny agresywny – jest nastawiony głównie na zagrania siłowe i kończące, m.in. kontrujące ze stołu, obarczone największym stopniem ryzyka, ale jednocześnie najtrudniejsze do opanowania przez przeciwnika.

‌‌

Podsumowując, trzeba podkreślić, że nie ma stylu idealnego i wielu zawodników profesjonalnych potrafi odnaleźć się w każdym z nich. Jest to kwestia świadomego wyboru oraz taktyki, że przeciw konkretnemu rywalowi, w danych rozgrywkach wybieramy takie, a nie inne narzędzia. Na najwyższym poziomie najlepszym stylem jest po prostu mieszanka stylów.

‌

Do zobaczenia przy stole !

Rafał Suszycki